Lovcen 2016 - Štirovnik
Premier spot-Babljak-Stirovnik-Premier spot
Odległość: 2,9 km
Czas trwania: 2 godz., 4 min i 42 s
Średnia prędkość: 1,4 km/h
Minimalna wysokość: 1456 m
Maksymalna wysokość: 1776 m
Całkowita droga w górę: 479 m
Całkowita droga w dół: 511 m
Park Narodowy Lovcen to jeden z pięciu parków narodowych znajdujących się na terytorium Czarnogóry. Obejmuje on niewielki fragment Gór Dynarskich leżących w powiecie Kotor w ramach Pasma Nadmorskiego. Góry Lovcen kojarzą się przede wszystkim z najpopularniejszym i drugim co do wielkości szczytem parku - Jezerskim Vrh-em [1657 m n.p.m.]. Znajdujące się na tym wierzchołku mauzoleum Piotra II Petrowicia Niegosza, władcy Czarnogóry, jest bardzo popularnym i łatwym celem turystycznym. Z kolei najwyższa góra pasma - Štirovnik [1749 m n.p.m.], ze względu na znajdujące się na niej zabudowania wojskowe oficjalnie nie jest dostępna turystycznie. Mnie interesuje jednak trzeci pod względem wysokości szczyt - Babljak [1604 m n.p.m], najbardziej zbliżony do Adriatyku i chyba najciekawszy widokowo z "wielkiej trójki". Nie znalazłem na dzień dzisiejszy w czarnogórskich sklepach żadnej mapy Gór Lovcen, nie ma ich również w sprzedaży internetowej, ale w pobliżu ośrodka Ivanova Korita w punkcie informacji turystycznej oraz na tablicy przy tamtejszym parkingu, udostępnione są szczegółowe mapy z zaznaczonymi trasami trekkingowymi po rezerwacie. Trochę wiadomości można wyszukać w necie, zresztą na ich podstawie planowałem swoją wycieczkę. Z okolic Budvy do Parku Narodowego Lovcen jest raptem ok. 53 km, ale ze względu na specyfikę drogi oraz liczne zakręty dojazd w ten masyw to ponad półtorej godziny emocjonującej trasy po górskich, wąskich serpentynach wzbogaconych pięknymi widokami najpierw na Adriatyk, a później na góry. Wjazd na teren rezerwatu możliwy jest z dwóch stron – z drogi P1 Cetinje-Kotor lub bezpośrednio z miejscowości Cetinje. W tym pierwszym przypadku skręca się pomiędzy przełęczą Krstac a miejscowością Vrba zgodnie ze znakami na Lovcen, gdy natomiast chcemy dojechać z Cetinje należy w centrum skręcić w ul. Lovceńską. Bez względu na wybrany rodzaj trasy czeka nas jeszcze uiszczenie opłaty przy bramkach wjazdowych (lipiec 2016 – 2€). Trasa prowadząca od przełęczy Krstac jest bardziej widokowa, z kilku punktów rozpościera się wspaniała panorama na Zatokę Kotorską. Najdogodniejszym punktem startowym na Babljak jest przełęcz bez nazwy pomiędzy nim a Štirovnikiem (GPS: 42.394358, 18.821524). Jest tu utwardzony plac który posłużyć może jako parking. Bez większych problemów wypatrzyć można również czerwono-biało-czerwone znaki szlaku prowadzące na szczyt (nie ma ich na oficjalnej mapie parku!). Z przełęczy ścieżka obchodzi od strony wschodniej zbocze i wyprowadza na północne, dosyć płaskie ramię Babjaka po czym, już po większej stromiźnie, od zachodu omija szczytowe skałki góry. Na wierzchołku głównym jest spory kamienny kopczyk. Ze szczytu przy dobrej widoczności można dostrzec Zatokę Kotorską, ale największe wrażenie robi przysadzista sylwetka Štirovnika zakończona przekaźnikiem i ogromną ilością anten. Z tej perspektywy góra sprawia wrażenie trudnodostępnej. Na północnym-wschodzie znajduje się Jezerski Vrh z kamiennym mauzoleum, naokoło góry sięgają aż po horyzont. Najlepszy czas na wizytę na szczytach Parku Lovcen to zdecydowanie wczesny ranek lub przedpołudnie, w późniejszych porach parujący Adriatyk tworzy mgiełkę która ogranicza widoczność w stronę otwartego morza. Dodatkowym utrudnieniem jest słońce które po godzinie 14 operuje już od strony zatoki. Wracam na przełęcz z zamiarem sprawdzenia informacji dotyczących dostępności najwyższej góry rezerwatu Lovcen. Ogólnie panuje przekonanie że góra nie jest dostępna turystycznie, ale w takim razie czemu służą znaki umieszczone na asfaltowej drodze pomiędzy Babjakiem a Štirovnikeim?. Czerwone strzałki jednoznacznie wskazują w którym miejscu należy zagłębić się w zarośla u podnóża góry, później ścieżka jest wyraźnie zaznaczona za pomocą czerwono-białych kółek, a w miejscach gdzie nie było możliwości użycia farby są przywiązane do drobnych gałązek czerwono-białe wstążki. Również od czasu do czasu wśród trawy można natrafić na kawałki czerwonego, wodoodpornego kartonu wyznaczającego szlak na Stirovnik. Może więc zakaz dotyczy jedynie obszaru gdzie znajdują się zabudowania wojskowe? W każdym razie oficjalnie mogę potwierdzić istnienie szlaku na ten szczyt, wejście od przełęczy zajmuje nie więcej niż 40 minut i kończy się kilkadziesiąt metrów od zabudowań, przy sporej, betonowej rampie, gdzie znajduje się tabliczka z nazwą szczytu, jego wysokością oraz informacją o umieszczeniu w tym miejscu punktu kontrolnego Lovceńskiego Maratonu. Bieg taki jest organizowany od kilku lat przez Klub Górski "Kapetan Angel" z Cetinje. Warto wspomnieć w tym miejscu o patronie cetyńskiego klubu - Henrik Angell był norweskim oficerem, pisarzem i pionierem narciarstwa. Do Czarnogóry przybył po raz pierwszy w 1893 roku na zaproszenie Księcia Mikołaja w celu szkolenia wojska i cywilów w zakresie taktyk militarnych. Przywiózł on ze sobą pierwsze narty i spowodował tym samym iż Cetynja stała się kolebką sportów narciarskich w Czarnogórze. Jeżeli chodzi o widoki ze szczytu to najciekawiej prezentuje się Jezierski Vrh a szczególnie jego zachodnie zbocze które wydaje się być bardzo strome i niedostępne. Mogę przyjrzeć się Babljakovi, widać z tej perspektywy że jest on znacznie niższy niż Štirovnik. Gdzieś w oddali widnieją zarysy znacznie wyższych szczytów lecz nie jestem w stanie ocenić jakie są to góry. Powoli szykuję się do powrotu, szlak jest naprawdę bardzo intuicyjnie poprowadzony i nie mam żadnych trudności aby podążać w jego obrębie na dół. Chcę jeszcze podjechać pod Jezerski Vrh aby potwierdzić swoją obecność w Parku Narodowym Lovcen pieczątką na pamiątkowej pocztówce. Pod znajdującą się nieco poniżej szczytu restaurację prowadzi asfaltowa droga, w budynku tym oprócz gastronomii, pamiątek i rękodzieła można zdobyć wspomnianą wcześniej pieczątkę. Na pewno byłoby warto spróbować w przyszłości przejść któryś z dłuższych, oficjalnych szlaków po Lovcen, przebieg trzech z nich udało mi się znaleźć na stronie parku:
- Kružna staza Palac - Treštenik - Šancevi – Koložun - Vjetreni Mlin - Dolovi - Palac, długość: 12,7 km
- Staza Ivanova korita - Jezero – Bukovica, długość: 12 km
- Ivanova korita - Majstori, długość: 4,5 km.
Joomla Gallery makes it better. Balbooa.com